Column - De gevoelige snaar - december - Tennis en Padel Vlaanderen
Column - De gevoelige snaar - december 2023
Tennisexpert Filip Dewulf kruipt voor ons in zijn pen in deze wekelijkse tenniscolumn! In zijn eigen carrière durfde hij al wel eens de bal misslaan, maar met ‘De gevoelige snaar' wil Filip Dewulf vooral kort op de bal spelen om het tenniswereldje te becommentariëren en, als het kan, een gevoelige snaar raken. Voor liefhebbers van waardeloze weetjes en wazige woordspelingen. En van tennis, de (zogezegd) mooiste sport ter wereld natuurlijk!
Enjoy!
Enjoy!
Mooie herinneringen (20/12/2023)
Afgelopen zondag maakte ik een zeer aangename verplaatsing in fijn gezelschap naar onze hoofdstad, om daar een dertien kilometer lange voettocht langs menig bruine kroeg af te leggen met als uiteindelijk doel: het Joseph Marienstadion in het Dudenpark. Een plek waar de tijd is blijven stilstaan en waar wij ons dan ook thuis voelden op de houten banken. We werden als het ware teruggekatapulteerd naar onze eerste voetbaluitstapjes in het Mijnstadion van Beringen waar wij, als zéér jonge snaak, de liefde voor de sportbeleving en vooral voetbal vanop de eerste rij opzogen. Union-Mechelen was een wedstrijd om redelijk snel door te spoelen – wat we ook gedaan hebben – maar de nostalgische trip in de tijd zal ons nog even heugen.
Nochtans is het vooral nu het moment om al een beetje vooruit te kijken. Over een dag of tien begint immers het nieuwe tennisseizoen en bij veel spelers begint het al te kriebelen. Ze haspelen wat demo’s af en op training worden de laatste accenten gelegd. Wij zijn vooral benieuwd of de jonge, Belgische garde een nieuwe stap kan zetten in hun prille carrières. Daarom is het interessant om donderdag in Wilrijk een praatje te slaan met Alexander Blockx, Gilles-Arnaud Bailly, Sofia Costoulas, Hanne Vandewinkel en Amelia Waligora. Even horen wat zij vonden van hun vooruitgang en te weten komen hoe, en via welke wegen, zij die progressie nog een boost willen geven. Groeibriljant Blockx heeft bijvoorbeeld een wildcard voor de kwalificaties van de Australian Open gekregen. Het lijkt erop dat hij eerst de plaatsingswedstrijden voor de ATP 125-challenger van Canberra zal aandoen om zich daarop voor te bereiden. Daar komt hij dan waarschijnlijk David Goffin tegen die als zesde reekshoofd zal starten in de Australische hoofdstad.
Goffin deed het niet slecht het afgelopen weekend op het showtornooi van Bourg-de-Péage, waar hij won van Lucas Pouille en Adrien Mannarino alvorens in de finale in het zand te bijten tegen topper Alex De Minaur. Net 20 jaar geleden deden wij ook nog eens mee aan zo’n geldtornooi in Frankrijk, in de gemeente Bourges. Wij weten niet meer tegen wie we speelden, maar wel dat we bij het binnenstappen van ons hotel botsten op de Dewaele-broertjes die er als 2manydjs ’s avonds optraden op het ‘Printemps de Bourges’-festival. Dat er muziek zit in die aankomende generatie Belgische youngsters is al wel gebleken uit hun resultaten bij de junioren, maar dat wil daarom natuurlijk niet zeggen dat ook de overstap naar de profs even vlot zal gaan als de manier waarop wij zondag enkele Brusselse bieren naar binnen werkten. Costoulas heeft alvast de handen in elkaar geslagen met Ann Devries om opnieuw een stap vooruit te zetten. De voormalige coach van Yanina Wickmayer, An-Sophie Mestach, Greet Minnen en (?) Alison Van Uytvanck kent het klappen van de zweep. Een zweep die ze in deze periode naar verluidt flink laat zwiepen op de trainingsbaan. Zien of Costoulas opgezweept genoeg raakt om nieuwe oorden op de wereldranglijst te gaan verkennen.
Het is sowieso altijd uitkijken naar zo’n nieuwe jaargang omwille van de personeelswissels die hebben plaatsgevonden tijdens de winterbreak. Zo haalde de dit jaar veel geplaagde en geblesseerde Matteo Berrettini de Spanjaard Francisco Roig in huis. U kent deze man waarschijnlijk omdat hij 30 jaar geleden onze tegenstander was in de finale van het ATP-tornooi in Umag waar wij (samen met Tom Vanhoudt) onze eerste en enige dubbeltitel wonnen, maar misschien ook als oud-begeleider van Rafael Nadal. Naar diens comeback Down Under is het natuurlijk ook uitkijken. Rafa bereidde zich de afgelopen periode voor in zijn eigen (gloednieuwe) academie in Koeweit, maar was net weg uit de oliestaat toen het land in rouw en op slot ging omdat de emir van Koeweit, sjeik Nawaf al-Ahmad al-Jaber al-Sabah, op zijn 86ste kwam te gaan. Slachtoffer van die pauze van het openbare, Koeweitse leven was Emilien Demanet. Hij stond die zondag net in de finale van het 15.000 dollar-tornooi van Al Zahra, maar zag zijn kans op een eerste proftitel in de woestijn op de valreep stranden. De wedstrijd werd geannuleerd. Het was pas het derde tornooi bij de grote jongens voor de achttienjarige Demanet die drie weken op dezelfde plek verbleef – zijn twee vorige tornooien waren ook M15’s in Al Zahra – en zijn doorzettingsvermogen beloond zag met een niet-gespeelde finale die hij zich de rest van zijn leven nog zal herinneren.
Goffin deed het niet slecht het afgelopen weekend op het showtornooi van Bourg-de-Péage, waar hij won van Lucas Pouille en Adrien Mannarino alvorens in de finale in het zand te bijten tegen topper Alex De Minaur. Net 20 jaar geleden deden wij ook nog eens mee aan zo’n geldtornooi in Frankrijk, in de gemeente Bourges. Wij weten niet meer tegen wie we speelden, maar wel dat we bij het binnenstappen van ons hotel botsten op de Dewaele-broertjes die er als 2manydjs ’s avonds optraden op het ‘Printemps de Bourges’-festival. Dat er muziek zit in die aankomende generatie Belgische youngsters is al wel gebleken uit hun resultaten bij de junioren, maar dat wil daarom natuurlijk niet zeggen dat ook de overstap naar de profs even vlot zal gaan als de manier waarop wij zondag enkele Brusselse bieren naar binnen werkten. Costoulas heeft alvast de handen in elkaar geslagen met Ann Devries om opnieuw een stap vooruit te zetten. De voormalige coach van Yanina Wickmayer, An-Sophie Mestach, Greet Minnen en (?) Alison Van Uytvanck kent het klappen van de zweep. Een zweep die ze in deze periode naar verluidt flink laat zwiepen op de trainingsbaan. Zien of Costoulas opgezweept genoeg raakt om nieuwe oorden op de wereldranglijst te gaan verkennen.
Het is sowieso altijd uitkijken naar zo’n nieuwe jaargang omwille van de personeelswissels die hebben plaatsgevonden tijdens de winterbreak. Zo haalde de dit jaar veel geplaagde en geblesseerde Matteo Berrettini de Spanjaard Francisco Roig in huis. U kent deze man waarschijnlijk omdat hij 30 jaar geleden onze tegenstander was in de finale van het ATP-tornooi in Umag waar wij (samen met Tom Vanhoudt) onze eerste en enige dubbeltitel wonnen, maar misschien ook als oud-begeleider van Rafael Nadal. Naar diens comeback Down Under is het natuurlijk ook uitkijken. Rafa bereidde zich de afgelopen periode voor in zijn eigen (gloednieuwe) academie in Koeweit, maar was net weg uit de oliestaat toen het land in rouw en op slot ging omdat de emir van Koeweit, sjeik Nawaf al-Ahmad al-Jaber al-Sabah, op zijn 86ste kwam te gaan. Slachtoffer van die pauze van het openbare, Koeweitse leven was Emilien Demanet. Hij stond die zondag net in de finale van het 15.000 dollar-tornooi van Al Zahra, maar zag zijn kans op een eerste proftitel in de woestijn op de valreep stranden. De wedstrijd werd geannuleerd. Het was pas het derde tornooi bij de grote jongens voor de achttienjarige Demanet die drie weken op dezelfde plek verbleef – zijn twee vorige tornooien waren ook M15’s in Al Zahra – en zijn doorzettingsvermogen beloond zag met een niet-gespeelde finale die hij zich de rest van zijn leven nog zal herinneren.
Een hete week (12/12/2023)
Ondanks het gure weer stonden wij afgelopen weekend in vuur en vlam om mee te doen aan ‘de warmste marathon’. Tennis- en padelclub Zelem sloeg de handen in mekaar met TC Diest om een steentje bij te dragen aan De Warmste Week en zette een actie op om twaalf uur te padellen en 24 uur te tennissen. Het weer leek op het eerste zicht een spelbreker, maar daar lieten de fijne mensen in de Demerstreek zich niet door kennen. Mooi initiatief, goede organisatie en een fijne opbrengst (naar wij hopen). Wij speelden ook een uiterst minieme rol in het welslagen van dit project door een uurtje te padellen met onze oude kompaan Tom Vanhoudt, terwijl we ook de goedhartige Sabine Appelmans en Kirsten Flipkens warm hadden gemaakt (veel overtuigingskracht hadden we niet nodig!) om een uurtje te tennissen met enkele lokale liefhebbers. Naderhand bleven we nog even ‘plakken’ met onze oude trainer en levende, Limburgse legende Benny Vanhoudt, Sabine, Flipper en haar ouders. Dit was zeer aangenaam. De helft van ons tof gesprek is niet voor publicatie vatbaar, de andere helft zijn wel zeer oude koeien die we uit de gracht gesleurd hebben. Eén anekdote mogen we waarschijnlijk wel delen – of misschien moeten we Sabine nog eens vragen of we dat verhaal over de Fed Cup in Amerika in 2007 kunnen brengen - en die gaat over de zesjarige Kirsten die bij een nationaal testje door de toenmalige technisch directeur Ivo Van Aken bewierookt werd voor haar drie opeenvolgende, sterke opslagen (op een miniterrein). Zonder te verpinken antwoordde Flipper: “Ik heb altijd een goede opslag gehad, hoor.” Zes jaar oud… .
Flipkens gaat trouwens binnenkort haar services aanbieden aan het dubbelduo Demi Schuurs en Luisa Stefani, de nummers achttien en negentien van de wereld. Misschien kunnen ze wel de aanval inzetten op de nummers één en twee van de wereld, Storm Hunter en Elise Mertens. Die (voormalige) tandem werd net door de WTA verkozen tot dubbelteam van 2023. Ik moet zeggen dat de damestennisbond erg goed naar ons geluisterd heeft, want alle awards werden uitgereikt aan de juffrouwen die wij hadden uitgekozen: Swiatek (speelster van het jaar), Zheng (meest verbeterd), Andreeva (nieuwkomer) en Svitolina (comeback). En nu we het toch over Iga Swiatek hebben, wij kwamen laatst nog een opvallend weetje tegen. Weet u dat de 22-jarige Swiatek dit jaar 22 sets met 6-0 won en dat zij zo de eerste speelster is die daarin slaagt sinds… zijzelf dat deed in 2022?
22 jaar is Carlos Alcaraz nog bijlange niet, maar hij weet al verdomd goed hoe het tenniswereldje in elkaar steekt. Eind november was hij nog in Mexico City voor een demomatch met Tommy Paul in de befaamde arena Plaza de Toros. Deze week zit hij in (het eveneens Mexicaanse) Los Cabos waar hij in een vijfsterrenresort tennisles gaf aan enkele gegadigden. Voor een groepsactiviteit betaalden de fans maar 510 euro per persoon. Wilde u evenwel wat persoonlijk advies, dan kostte u dat 4650 euro… voor een half uur. Als wij tennisles zouden geven, zouden we ook zo’n tarieven hanteren! Alcaraz, die naar eigen zeggen wel wat moe was van een lang seizoen, wordt over ongeveer veertien dagen verwacht in het Saoedi-Arabische Riyadh voor een exhibitiematch met Novak Djokovic. Hier zullen ze hoogstwaarschijnlijk ook wel wat boter bij de uit de Perzische Golf gevangen vis krijgen. En op 3 maart staat nu al de ‘Netflix Slam’ in Las Vegas geprogrammeerd: Alcaraz versus Rafael Nadal in het Mandela Bay Resort, en dit live gestreamd op - hoe kan u het raden - Netflix! Wij zouden graag weten wat beide Spanjaarden voor hun inzet in de casinostad krijgen, maar het spreekt voor zich – met inkomtickets die starten vanaf 85 euro – dat er flink met geld gesmeten zal worden in Las Vegas.
Wij voorspellen nu al dat Alcaraz eind volgend jaar (opnieuw) vermoeid gaat zijn, tegen zijn manager zal zeggen dat de winterbreak anders moet aangepakt worden én dat hij genoeg aan zichzelf en zijn portemonnee gedacht heeft. Dan zien wij onze kans schoon om hem uit te nodigen om gratis en voor niks te komen padellen/tennissen voor het goede doel in deze contreien. Wij willen zelfs de helft van de genereuze gage voor ons optreden in Zelem – drie flessen bier – bijhouden tot volgend jaar om hem toch een beetje tegemoet te komen. Dit lijkt ons een enorm strak plan. Wij voorspellen nu al een hete, warmste week!
22 jaar is Carlos Alcaraz nog bijlange niet, maar hij weet al verdomd goed hoe het tenniswereldje in elkaar steekt. Eind november was hij nog in Mexico City voor een demomatch met Tommy Paul in de befaamde arena Plaza de Toros. Deze week zit hij in (het eveneens Mexicaanse) Los Cabos waar hij in een vijfsterrenresort tennisles gaf aan enkele gegadigden. Voor een groepsactiviteit betaalden de fans maar 510 euro per persoon. Wilde u evenwel wat persoonlijk advies, dan kostte u dat 4650 euro… voor een half uur. Als wij tennisles zouden geven, zouden we ook zo’n tarieven hanteren! Alcaraz, die naar eigen zeggen wel wat moe was van een lang seizoen, wordt over ongeveer veertien dagen verwacht in het Saoedi-Arabische Riyadh voor een exhibitiematch met Novak Djokovic. Hier zullen ze hoogstwaarschijnlijk ook wel wat boter bij de uit de Perzische Golf gevangen vis krijgen. En op 3 maart staat nu al de ‘Netflix Slam’ in Las Vegas geprogrammeerd: Alcaraz versus Rafael Nadal in het Mandela Bay Resort, en dit live gestreamd op - hoe kan u het raden - Netflix! Wij zouden graag weten wat beide Spanjaarden voor hun inzet in de casinostad krijgen, maar het spreekt voor zich – met inkomtickets die starten vanaf 85 euro – dat er flink met geld gesmeten zal worden in Las Vegas.
Wij voorspellen nu al dat Alcaraz eind volgend jaar (opnieuw) vermoeid gaat zijn, tegen zijn manager zal zeggen dat de winterbreak anders moet aangepakt worden én dat hij genoeg aan zichzelf en zijn portemonnee gedacht heeft. Dan zien wij onze kans schoon om hem uit te nodigen om gratis en voor niks te komen padellen/tennissen voor het goede doel in deze contreien. Wij willen zelfs de helft van de genereuze gage voor ons optreden in Zelem – drie flessen bier – bijhouden tot volgend jaar om hem toch een beetje tegemoet te komen. Dit lijkt ons een enorm strak plan. Wij voorspellen nu al een hete, warmste week!
Teambuilding (07/12/2023)
Het begin van de week bracht ons een uitje met onze viervoeter langs de terreinen van TC Diest. De plek waar wij lang geleden aan de hand van Benny Vanhoudt een zeer serieuze stap in onze carrière gezet hebben, en waar we ook heel wat memorabele interclubwedstrijden speelden en mogelijks nog memorabelere interclubfeestjes beleefden. Wat ons vooral bijblijft van die periode toen we omzeggens dagelijks in Diest gingen trainen, is de motiverende context die er leefde eind jaren ’80. Je mocht zonder al te veel goesting aankomen op een training – en God weet dat dat meermaals gebeurde bij ons – maar eenmaal de opwarming achter de rug was en je enkele blikken naar links en rechts wierp, wist je dat je haast vanzelf je beste beentje ging voorzetten. Je werd als het ware meegezogen door de competitieve geest die er rondwaarde. Allemaal samen probeerde ieder van ons beter te worden.
Het is zulke spirit die er de voorbije twee dagen nog wat extra is ingepompt in het topsportcentrum van Wilrijk. Maandag en dinsdag verzamelde er zich immers het kruim van het Belgische tennis om 48 uur lang in een aangename sfeer volle gas te geven. In een individuele sport als tennis, waarin je tijdens de voorbereiding vaak one-on-one met je coach bezig bent, kan zo’n groepstraining zeker en vast voor extra zuurstof in het hoofd en ledematen zorgen. Bovendien kan je eens van sparringpartner wisselen en zo met een ander speltype geconfronteerd worden. Tegelijkertijd kan je ook nog stelen met je ogen of tips en advies aanvaarden van je collega’s en bevriende trainers. Top! Joris De Loore, Gauthier Onclin, Alexander Blockx, Joran Vliegen, Tibo Colson, (de revaliderende) Kimmer Coppejans, Raphael Collignon en Simon Beaupain waren present bij de heren, en Yanina Wickmayer, Greet Minnen, Sofia Costoulas, Ysaline Bonaventure, Marie Benoît, Hanne Vandewinkel en Kimberly Zimmerman bij de dames. Hun respectievelijke coaches en enkele begeleiders stonden hen bij. Mooi en efficiënt, durven wij stellen.
Hadden wij dat graag gedaan? Het zal nog niet zijn! Temeer daar de Belgische toppers ook nog het bezoek kregen van de Red Lions, de nationale mannenhockeyploeg. Die kwamen gewoon wat buurten, een praatje slaan, een hapje eten en… een pijltje gooien. Er stond een heus dartstornooi op het programma en afgaande op de socialemediaposts waren de winnaars ‘Dancing Kimmy’ Zimmerman en Ysaline ‘De dartsmachine’ Bonaventure. Hopelijk wordt voor hen, en vanzelfsprekend alle anderen, 2024 ook een schot in de roos. Sander Gillé was niet van de partij in Wilrijk, maar die verzegelde zaterdag dan ook zijn pijl in het hart van zijn vriendin Emma Janssen door in het huwelijk te treden. Onze welgemeende proficiat! Ze waren trouwens niet de enige tennissers die gebruikmaakten van deze korte pauze om een langetermijnverbinding aan te gaan. Alexander Shevchenko en Anastasia Potapova deden hetzelfde in Sint-Petersburg. Shelby Rogers trouwde in haar thuisstad Mount Pleasant – wie wil daar niet wonen? – met John Slavik, een ex-hockeyspeler. Om maar te zeggen dat die twee sporten soms wel heel goed mixen.
En nu we het toch over teambuilding hebben: de Internationale Tennisfederatie stuurde net een mail rond met daarin de aanstellingen van de vicevoorzitters en leden van alle subcomités voor hun organisatie. Weet u hoeveel werkgroepen de ITF nodig heeft om fatsoenlijk te kunnen functioneren? Zes-en-twintig (26)! Daarin zetelen maar liefst 230 leden uit 68 landen. Men waant zich in de Belgische politiek! Er is zelfs een Remco-comité! Maar daar zit geen Belg in, begrijpe wie kan. (Remco staat voor Remuneration Committee en gaat dus over salarissen, bonussen en onkosten. Niet onbelangrijk.) De Belgische voorzitter Dirk De Maeseneer zit als advocaat wel op zijn plaats in het constitutionele comité, maar voor de rest zijn er geen landgenoten weerhouden. Wel enkele ex-spelers die zich mooi binnenwerkten: Mary Pierce, Mark Woodforde, Akgul Amanmuradova, Arantxa Sanchez-Vicario, Nathalie Dechy of Augustin Calleri. Wij zijn uiteindelijk weer glansrijk over het hoofd gezien. Nochtans hadden we graag een plaats gekregen in het Teambuilding Committee.
Onze eerste organisatie? Een avondje darts! Zodat we onze bijnaam ‘Dart Vader’ meteen ten gelde kunnen maken.
Hadden wij dat graag gedaan? Het zal nog niet zijn! Temeer daar de Belgische toppers ook nog het bezoek kregen van de Red Lions, de nationale mannenhockeyploeg. Die kwamen gewoon wat buurten, een praatje slaan, een hapje eten en… een pijltje gooien. Er stond een heus dartstornooi op het programma en afgaande op de socialemediaposts waren de winnaars ‘Dancing Kimmy’ Zimmerman en Ysaline ‘De dartsmachine’ Bonaventure. Hopelijk wordt voor hen, en vanzelfsprekend alle anderen, 2024 ook een schot in de roos. Sander Gillé was niet van de partij in Wilrijk, maar die verzegelde zaterdag dan ook zijn pijl in het hart van zijn vriendin Emma Janssen door in het huwelijk te treden. Onze welgemeende proficiat! Ze waren trouwens niet de enige tennissers die gebruikmaakten van deze korte pauze om een langetermijnverbinding aan te gaan. Alexander Shevchenko en Anastasia Potapova deden hetzelfde in Sint-Petersburg. Shelby Rogers trouwde in haar thuisstad Mount Pleasant – wie wil daar niet wonen? – met John Slavik, een ex-hockeyspeler. Om maar te zeggen dat die twee sporten soms wel heel goed mixen.
En nu we het toch over teambuilding hebben: de Internationale Tennisfederatie stuurde net een mail rond met daarin de aanstellingen van de vicevoorzitters en leden van alle subcomités voor hun organisatie. Weet u hoeveel werkgroepen de ITF nodig heeft om fatsoenlijk te kunnen functioneren? Zes-en-twintig (26)! Daarin zetelen maar liefst 230 leden uit 68 landen. Men waant zich in de Belgische politiek! Er is zelfs een Remco-comité! Maar daar zit geen Belg in, begrijpe wie kan. (Remco staat voor Remuneration Committee en gaat dus over salarissen, bonussen en onkosten. Niet onbelangrijk.) De Belgische voorzitter Dirk De Maeseneer zit als advocaat wel op zijn plaats in het constitutionele comité, maar voor de rest zijn er geen landgenoten weerhouden. Wel enkele ex-spelers die zich mooi binnenwerkten: Mary Pierce, Mark Woodforde, Akgul Amanmuradova, Arantxa Sanchez-Vicario, Nathalie Dechy of Augustin Calleri. Wij zijn uiteindelijk weer glansrijk over het hoofd gezien. Nochtans hadden we graag een plaats gekregen in het Teambuilding Committee.
Onze eerste organisatie? Een avondje darts! Zodat we onze bijnaam ‘Dart Vader’ meteen ten gelde kunnen maken.